Schaduw van de lahr // Inge De Vries

 

Dawit is verstijfd van angst als hij tijdens een beleg oog in oog komt te staan met de machtige lahr: verachtelijke wezens die chaos en vernieling brengen in heel Jahan.

Prinses Shirin Mazal wentelt zich juist in de bescherming van de Reignovar. Deze majestueuze adelaars brengen haar koninkrijk niets dan vrede en voorspoed. Maar dan slaat het gruwelijke noodlot toe.

Dawits dromen over een grootste toekomst worden door een aanvallend leger aan diggelen geslagen. Alun brengt hem bij en redt zijn leven. De mysterieuze jongen draagt een verzegelde brief bij zich, die hij in het verre zuiden moet bezorgen. En omdat Dawit er niets voor voelt om zich verplicht bij de vijand aan te sluiten, gaat hij met Alun mee op een avontuurlijke reis vol gevaarlijke ontdekkingen.

Terwijl hun vriendschap opbloeit, opent zich een wereld voor Dawit die hij nooit voor mogelijk had gehouden. Gaandeweg beseft hij dat hij prinses Shirin nodig heeft om te overleven en een einde te maken aan alle ellende.

Een duistere man heeft macht over de ratten en kan de lahr beheersen. Met meedogenloze ambitie werkt hij toe naar een gruwelijk doel.

 

Schaduw van de lahr is het debuut van Inge de Vries. De intrigerende cover geeft de indruk dat het een wat meer middeleeuws verhaal is. De keuze van de dieren op de cover is erg relevant voor het verhaal en daarom ook echt goed gekozen.

Het verhaal start bij Dawit, een lahron die enkel als opdracht heeft om de ratten in zijn stad te verdelgen doormiddel van een dolk, ofwel dyrion. Zoals de flaptekst al vertelt, verandert zijn leven drastisch zodra een leger binnenvalt en zijn geliefde stad overneemt. Wat Inge hier erg goed heeft gedaan, is Dawits ervaringen als de laagste in rang weer te geven door het hierover te laten vertellen of doormiddel van subtiele hints. Ze is erg goed omgegaan met de beleving en maakt er daardoor geen overvloedige opsomming van.

De verhaallijn van Shirin is iets delicater. Er gebeurt tijdens haar aanwezigheid in het kasteel meerdere dingen die de prinses voor een lange tijd tekenen. Inge heeft de emotionele worstelingen die hierbij gepaard gaan erg goed en accuraat beschreven, wat zeker en vast geen gemakkelijke opgave zal geweest zijn.

Wat betreft het verhaal zelf, het begint pikt in op de al aanwezige strubbelingen in een rijk waar machtswisselingen plaatsvinden. Hoewel er twee tijdlijnen zijn, biedt het verhaal van Shirin een mooie inkijk in hoe de situatie beleefd wordt in de ogen van de rijken, terwijl Dawit toont hoe de armen het meemaken. De balans tussen beiden is goed opgebouwd en blijft een terugkerend thema, ondanks de steeds zwaarder wordende dreiging van de onbalans. Het enige minpuntje voor mij was dat Shirins tijdlijn niet exact gelijk loopt met die van Dawit, hoewel dat de plottwist natuurlijk wel net dat tikkeltje interessanter maakt.

Ondanks de dikte van het boek (612 blz.), las het erg vlot. De hoofdstukken waren net lang genoeg waardoor het niet langdradig werd. Het is geschreven in begrijpbare, eenvoudige taal wat helpt bij de verschillende termen zoals lahrnon, Reignovar, etc.

Ik hoop snel meer van Inge te kunnen lezen. Inge brengt een duidelijk verhaal waarin vrouwen zeker zo belangrijk zijn als mannen. Ze toont aan hoe mentale welzijn en emoties gevoeld en erkend moeten worden.